Palestin dan Hari An-Nakbah

Assalamualaikum :) Jadi baik sikit hari ni sebab aku nak share

something yang aku rasa semua perlu tahu :) Siapa yang rajin

online facebook dan tengok Tv semua, mesti tahu sekarang

tengah kecoh pasal apa kan? Semua dok tukar profile pic

sebagai tanda solidariti terhadap tahanan Palestin yang membuat

'mogok lapar'.

So, aku nak share sikit tentang hari An-Nakbah ini :

Apa itu hari An- Nakbah ?

60 tahun yang lalu, lebih daripada 700,000 rakyat Palestin kehilangan tempat tinggal,

harta benda, ladang, perniagaan, serta pekan dan bandar yang mereka diami.

Militia Yahudi berusaha untuk mewujudkan sebuah negara dengan majoriti Yahudi

di Palestin, tentera Israel telah menghalau rakyat palestin keluar dari tanah mereka.

Israel pula dengan pesat memindahkan orang yahudi masuk ke dalam rumah Palestin

yang baru dikosongkan. Nakba bermaksud "malapetaka" dalam bahasa Arab.

Palestin merujuk Nakba “malapetaka”, sebagai kemusnahan masyarakat mereka dan

sebagai rampasan tanah air mereka.

Berikut merupakan 10 fakta Hari AN-NAKBAH :

 

1. Nakba adalah punca masalah Israel / Palestin.

Nakba ditanda pada 15 Mei, hari selepas Israel mengisytiharkan kemerdekaan mereka

pada tahun 1948 ke atas tanah haram palestin.

2. Peristiwa traumatic ini mewujudkan krisis pelarian Palestin.

Dua pertiga daripada penduduk Palestin telah dibuang negeri menjelang akhir

tahun 1948. Adalah dianggarkan bahawa lebih daripada 50% telah dihalau keluar

di bawah serangan ketenteraan secara langsung. Selebihnya melarikan diri kerana

penyebaran berita bahawa pembunuhan beramai-ramai yang dilakukan oleh militia

Yahudi di kampung-kampung Palestin seperti Deir Yassin dan Tantura.

3. Pemimpin Yahudi melihat "pemindahan" sebagai satu langkah penting

dalam penubuhan Israel.

Pemimpin Yahudi bercakap secara terbuka bahawa keperluan menggunakan

pertempuran tentera untuk mengusir seberapa ramai rakyat Palestin yang boleh

sebelum negara-negara Arab yang lain datang untuk menyerang.

‘The Haganah militia’s Plan Dalet’ adalah pelan tindakan yang dikuatkuasakan Israel

untuk pembersihan etnik ini. Perdana Menteri Israel yang pertama, David Ben Gurion,

 berkata 

"Kita mesti menggunakan keganasan, pembunuhan, ancaman, rampasan tanah, 

dan memotong semua perkhidmatan sosial untuk menghapuskan penduduk Arab

di Galilee (Galilee adalah sebuah tasik yang dipanggil sebagai Laut Galilee)."

4. Ratusan kampung dan bandar Palestin telah musnah.

Tentera Yahudi telah mengosongkan lebih daripada 450 bandar-bandar dan

kampung-kampung di Palestin. Sebahagian besar telah dirobohkan.

5. Harta dan barang milik rakyat Palestin diambil sesuka hati.

Kerajaan baru yang ditubuhkan Israel telah merampas tanah pelarian dan harta benda

milik rakyat palestin tanpa keinginan untuk memberi peluang kepada rakyat palestin

untuk kembali ke rumah masing-masing.

Sejarawan Israel, Tom Segev, melaporkan bahawa: 

“Entire cities and hundreds of villages left empty were repopulated 

with new [Jewish] immigrants… Free people – Arabs – had gone into exile and

become destitute refugees; destitute refugees – 

Jews – took the exiles’ places in the first step in their lives as free people.

 One group [Palestinians] lost all they had while the other 

[Jews] found everything they needed – tables, chairs, closets, pots, pans, plates, 

sometimes clothes, family albums, books radios, pets…. “

6. Sebahagian rakyat palestin masih kekal atau tinggal di dalam apa yang

 dikenali sebagai Israel.

Sementara kebanyakan rakyat Palestin dihalau keluar, ada yang masih kekal

di dalam Israel. Walaupun mereka (rakyat palestin) adalah rakyat negeri baru, 

mereka tertakluk kepada peraturan tentera Israel sehingga 1966.

Hari ini, penduduk Palestin di Israel terdiri daripada hampir 20 peratus daripada 

keseluruhan penduduk Israel. Mereka mempunyai hak untuk mengundi dan 

bertanding untuk mendapat jawatan. 

Tetapi, lebih daripada 20 undang-undang keistimewaan diwujudkan untuk 

dinikmati oleh orang yahudi melebihi keatas orang bukan yahudi. Juga,

 hampir satu perempat rakyat Palestin yang menetap di dalam Israel 

telahpun "dipindahkan",  dan mereka tidak dapat lagi untuk kembali ke rumah 

dan tanah mereka yang telah diambil Israel.

7. Kini, terdapat berjuta pelarian Palestin yang tersebar di seluruh dunia.

Hari ini, terdapat 4.4 juta pelarian Palestin yang berdaftar dengan Pertubuhan 

Bangsa-Bangsa Bersatu (PBB), dan dianggarkan masih ada sekurang-kurangnya 

1 juta lagi yang masih belum didaftarkan.

8. Pelarian mempunyai hak yang diiktiraf di peringkat antarabangsa.

Semua pelarian mempunyai hak-hak yang diiktiraf di peringkat antarabangsa 

untuk kembali ke kawasan yang telah mereka larikan diri ataupun dipaksa keluar, 

untuk menerima pampasan bagi kerosakan yang telah berlaku, dan sama ada 

untuk mendapatkan kembali harta benda mereka ataupun menerima pampasan 

dan sokongan untuk penempatan semula secara sukarela. 

Hak ini telah jelas diakui dalam perjanjian damai terkini di Kemboja, Rwanda, 

Croatia, Bosnia-Herzegovina, Guatemala, Ireland Utara, Kosovo, Sierra Leone, 

Burundi, dan Darfur. Hak ini walaupun telah diperakui untuk rakyat Palestin oleh 

Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu dalam Resolusi 194 tahun 1948,

 Israel, bagaimanapun, masih tidak membenarkan pelarian Palestin untuk kembali, 

tetapi seorang Yahudi dari mana-mana tempat di dunia boleh menetap dan

 tinggal di Israel dengan sewenangnya.

9. Keadilan dalam menyelesaikan hak pelarian adalah penting untuk 

keamanan di Timur Tengah.

Majoriti besar rakyat Palestin percaya bahawa hak sebagai pelarian perlu 

dipenuhi bagi mengekalkan keamanan antara Palestin dan Israel. 

Mengikut tinjauan pada bulan Ogos 2007 oleh Jurusalem Media and 

Communications Center, hampir 70 peratus yakin bahawa pelarian perlu 

 dibenarkan kembali kepada "tanah asal mereka".

10. Nakba mempunyai implikasi terhadap rakyat Amerika.

Israel berterusan menafikan hak rakyat Palestin melalui bantuan kewangan 

serta sokongan diplomatik tanpa syarat oleh Amerika Syarikat. Satu tinjauan telah 

dilakukan oleh Zogby di lapan buah negara Arab pada tahun 2002 menunjukkan 

bahawa "persepsi negatif terhadap Amerika Syarikat adalah disebabkan 

kerana dasar Amerika itu sendiri, dan bukan kerana tidak suka akan Barat." 

Tinjauan yang sama juga menunjukkan bahawa "isu Palestin telah disenaraikan 

oleh kebanyakan orang-orang Arab antara isu politik yang memberi kesan 

kepada diri mereka secara peribadi. “ 

Resolusi terhadap isu pelarian Palestin tidak syak lagi akan meningkatkan imej

Amerika diperingkat antarabangsa, dengan membuktikan bahawa kerajaan AS

menyokong segala usaha keganasan dan ketidakadilan dalam isu negara haram 

Israel terhadap Palestin.